Altar Ceremonialny Sztuka Shipibo Konibo Art Peru
Altar, Wymiary: 65x135cm
TA OFERTA DOTYCZY:
- Altar Ceremonialny Sztuka Shipibo Konibo Art Peru
- Rozmiar: Duży
- Wymiary: 65x135cm
- Twórca: Martina z plemienia Shipibo-Konibo
- Kupujesz przedmiot ze zdjęcia obok.
- W opisie oferty znajdują się zdjęcia przedstawiające przedmiot w całości, ze zbliżeniem oraz z przedmiotami towarzyszącymi, abyś mógł lepiej ocenić rozmiar.
Czym jest sztuka Shipibo-Konibo?
Shipibo-Konibo to rdzenna kultura amazońska i najliczniejsza w peruwiańskim departamencie Ucayali. Słynie z charakterystycznych, geometrycznie zdobionych tkanin, tworzonych przez tamtejsze kobiety.
Tamtejsza starszyzna plemienia przekazuje techniki swoich przodków młodszym pokoleniom. Warto zwrócić uwagę, że w produkcję tkanin zaangażowane są wyłącznie kobiety. Kobiety ze społeczności Shipibo-Konibo zbierają się w domach, aby pracować nad swoimi rękodziełami. Niektórzy początkujący twórcy wzorów zaczynają uczyć się tej sztuki już w wieku pięciu lat. Poznane tajniki tej metody będą prowadzić ich przez resztę życia, kształtując swoje wzory podczas ręcznego barwienia i malowania, haftowania lub tkania.
Tradycyjne wzory Shipibo-Konibo
Istnieje wiele teorii na temat znaczenia wzorów Shipibo-Konibo. Niektórzy uważają, że przedstawiają one stylizowany język, odwzorowanie rzek w Amazonii, reprezentację ”duchowego słowa” lub kształt Anakondy. Inni twierdzą, że wzory te opisują życie ich rodzin i społeczności w lasach deszczowych. Choć trudno przypisać jedno znaczenie tym wzorom, ich wartość i wyjątkowość jest niepodważalna.
Geometryczne wzory nazywane są quene lub kené, czyli dosłownie “symbolami tożsamości etnicznej”. Rzeczywiście, zawsze były one symbolem tożsamości Shipibo-Konibo, odróżniającym ich od innych grup tubylczych. Wierzy się że, niektóre mistyczne figury geometryczne symbolizują kosmos i mitologię grupy etnicznej.
- Halucynogenna winorośl, ayahuasca, jest kluczowym elementem kultury Shipibo-Konibo i często używana jest do ułatwienia rozpoznania tych wzorów w otaczającym ich świecie.
- To właśnie dzięki tym wizjom kobiety rozpoczynają proces tworzenia wyrazistych, ręcznie malowanych tkanin.
- Ponadto istnieją melodie i śpiewy (huehua), które służą jako kody do każdego wzoru i odnoszą się do szamańskich wizji doświadczanych pod wpływem ayahuaski.
- Nawet jeśli znaczenie wzorów Shipibo-Konibo nie jest oczywiste, wszyscy doceniają piękne wzory, miękkie krzywizny oraz nieskazitelny i autentyczny wygląd.
Proces tworzenia sztuki Shipibo-Konibo
Shipibo-Konibo malują na dużych arkuszach czystego bawełnianego muślinu, które są cięte na mniejsze części przed rozpoczęciem procesu farbowania. Kobiety często pracują razem, malując na tym samym arkuszu w tym samym czasie, koordynując prace poprzez obserwowanie postępów drugiej osoby. Jednym z najtrudniejszych zadań jest narysowanie pierwszej linii na dziewiczej tkaninie. Artysta musi podejść do tego zadania z niezwykłą delikatnością: jeśli tylko jedna kropla koloru zabrudzi arkusz, cała poprzednia praca pójdzie na marne, bo plamy nie da się już nigdy zmyć.
Kobiety często malują przez cały dzień i noc, żeby skończyć pracę na czas. Młodsze dziewczęta mogą być zatrudnione do wypełniania przestrzeni pomiędzy śmiałymi liniami delikatnymi wzorami wypełniającymi.
- Barwniki używane do tworzenia kolorów pochodzą z różnych materiałów organicznych występujących w amazońskich lasach deszczowych, takich jak kora drzewa mahoniowego, owoce Huito (Genipa Americana) lub błoto zebrane z dna stawów lub strumieni. Ze względu na swoją pasmowata konsystencję mogą być trudne w obróbce.
- W przypadku wzorów “czarne na rudym” farbują całą tkaninę roślinnym brązowym odcieniem, a następnie malują na niej błotem, dzięki czemu tylko pomalowane fragmenty stają się czarne. Ręcznie malowane tkaniny mogą być farbowane nawet do dziesięciu razy, a następnie pozostawione do wyschnięcia w silnym amazońskim słońcu. Następnie maluje się je ręcznie bardzo drobnymi patyczkami, po czym ponownie suszy się je na słońcu, a na koniec pierze.
- W przypadku biało-czarnych wzorów na bawełnie maluje się na naturalnym, niebarwionym muślinie brązowym barwnikiem, a następnie kąpie się całą tkaninę w błocie, dzięki czemu pomalowane fragmenty stają się czarne.